Tomasz Sobczak
Poeta, artysta malarz
Recenzje
ID-002446.doc
 
RRRR-MM-DD
„(…) akty Tomasza Sobczaka są po prostu erotyczne. Nie podpierają się żadną metaforyką, nie są erotyzmem zmaterializowanym łatwej i powszechnej symbolice. Ich erotyzm tkwi bezpośrednio w materii malarskiej”.
 
Maciej Maciejewski
 
 
 
 
 
 
ID-002447.doc
 
RRRR-MM-DD
„(…) Malowidła te, podobnie jak sny, nie rejestrują pełnych obrazów, lecz są tylko pewną impresją na temat, który pozostaje nam w pamięci po przebudzeniu. Są zapisem nieodgadnionych głębi emocji…”
 
Janusz Wiśnioch
 
 
 
 
 
 
ID-002448.doc
 
RRRR-MM-DD
„Można określić przedstawione przez Tomasza Sobczaka prace jednoznacznie: „obrazy seksualne”. Nie ma na nich ludzkich sylwetek, lecz symbolika, ekspresja podpowiada takie właśnie określenia (…) prace epatują barwą i ostrą kreską.”
 
Renata Sas
 
 
 
 
 
 
ID-002449.doc
 
RRRR-MM-DD
„Artysta w kilkunastu obrazach tworzy malarską hiperbolę wiążącą pożądanie zakazanego owocu z rajskiego drzewa mądrości u pierwszych ludzi z konsekwencją tego faktu w psychicznych stanach współczesnego człowieka, a w szczególnym przypadku z pożądliwą pasją twórczą artysty. (…) Raj tracony staje się w rezultacie autorskim poszukiwaniem na wpół artystycznym na wpół filozoficznym. (…) Artysta powołuje ciągi metafizyczne i znaki symboliczne. Niektóre poetyckie i religijne, inne pozbawione duchowego elementu stają się pretekstem znaczeniowym i łącznikiem plastycznym w kolejnych obrazach. Literacka narracja i celowa monochromatyka sprawiają wrażenie antymalarstwa. Jednocześnie skupiają uwagę i zmuszają do refleksji”.
 
Piotr Uznański
 
 
 
 
 
 
ID-002450.doc
 
RRRR-MM-DD
„(…) nie temat, lecz problem formalny staje się dominującym zagadnieniem. Formy amorficzne przeplatają się z takimi, które coś przypominają, kierują naszą wyobraźnią. Płaszczyzny spotykają się, zderzają kolorami, nakładają się na siebie, wyznaczają głębię, kierunki, napięcia, przenikają się z substancją elementów tworzących ich malarską topografię”.
 
Alexandra Zasadna
 
 
 
 
 
 
ID-002451.doc
 
RRRR-MM-DD
„(…) Pejzaż nadmorski czy raczej malarskie przywołanie jego wspomnienia nie jest li tylko zachwytem nad jego urodą czy wyobcowaniem. To próba werbalizacji przeżyć i emocji w określonym kontekście. Autor odrzuca zasady realistycznej perspektywy, prawa rządzące proporcją i uświęcone tradycją malarską operowania barwą. Wszystkie te elementy poddane zostaną eksperymentowi twórczemu. Płótna podzielone zostały na barwne płaszczyzny. Obraz staje się pozornie płaski, ale dzięki specjalnej hierarchizacji, doborowi rekwizytów, kompozycji fragmentów pejzażu dostrzegamy ich wagę i wzajemne oddziaływania.
Pejzaż uruchamia się, opowiada innym językiem, ale uważny obserwator dostrzeże tę nową logikę kompozycyjną i znaczeniową”.
 
Alexandra Zasadna
 
 
 
 
 
 
ID-002452.doc
 
RRRR-MM-DD
„Literackość obrazów zawiera się zarówno w barwach, ich wzajemnym oddziaływaniu, temperaturze plam jak i kompozycji - twórczym transplantowaniu elementów czy raczej rekwizytów świata realnego od świata będącego domeną wyobraźni, „nierzeczywistości”.
 
Maciej Maciejewski
 
 
 
 
 
 
ID-002453.doc
 
RRRR-MM-DD
„(…) obok dużych „dzikich” płócien maluje regularnie miniatury. Maleńkie obrazki olejne – swoista gra z odbiorcą, jego wiedzą i wyobraźnią, gra literackich i malarskich skojarzeń i cytatów”.
 
Maciej Maciejewski
 
 
 
 
 
 
ID-002454.doc
 
RRRR-MM-DD
„(…) być może właśnie to przywołanie raju utraconego dzieciństwa wyzwala radość kolorów malowanych listów. Barwne, świecące pastele wprowadzają pewien element beztroski, aczkolwiek i barwy mają swoje ściśle określone zadanie…”
 
Katarzyna Citko
 
 
 
 
 
 
ID-002455.doc
 
RRRR-MM-DD
„(..) w cyklu Kopciuszek, pełnym symboli, wieloznaczności i metafor, odnaleźć można dużo optymizmu i chyba coś z ducha Chagalla. Jest to dzieło otwarte na różne rodzaje odbioru, bo też autor nie stawia nigdzie „kropki nad i”; dzieło dojrzałe warsztatowo, urzekające trafnością i szlachetnością kompozycji, rysunku i bogactwem kolorystycznym. Cykl – w poetyce inny niż wcześniejsze prace Sobczaka – świadczy jednocześnie o specyficznej wrażliwości – subtelności niemal <> (…)”.
 
Janusz Janyst
 
 
 
 
 
 
ID-002456.doc
 
RRRR-MM-DD
„(…) Sobczak dla ukonstytuowania się świata malarskiej wizji posługuje się rekwizytami, przedmiotami – okruchami świata rzeczywistego. Niektóre z nich poprzez swoją powtarzalność i niemalże wszechobecność nabierają specjalnych znaczeń – symbolu, znaku czyli informacji szczególnej. Motyw okna odgrywa taką właśnie rolę. Okna samotne, okna domów zawieszone w ciemności wśród gwiazd, okna ciepłe – rozświetlone, i te zapamiętane w dzieciństwie, okna od wewnątrz i widziane z zewnątrz świata kreowanego.
Są pryzmatem, poprzez który następuje połączenie, zintegrowanie kosmosu z mikrokosmosem (…)”.
 
Alexandra Zasadna
Tomasz Sobczak - Poeta, artysta malarz
Biografia
Fotografie
Obrazy
Poezja
Recenzje
Scenografie
Wystawy
Zdjęcia